Ölümü gördüm ben, heryer karanlıktı.
Ölümü hissettim ben, çok kalabalıktı.
Ölümü farkettim ben, herşeyinde anlam vardı.
anlatma bana yaşanan hayatı,
anlatma durup dönen zamanı.
beynimin içine beyin olan karanlık hakim bana
boş hayatımı dolduran yalnızlık
içimdeki kalabalığı temsil ediyor hala....
yalnızlık kimse yokken konuşur insanla,
görünen herşey kayboluverir karanlıkta ve
her insanın dünyası görebildiği kadardır unutma
Ölümü gördüm ben,yüzü çok asıktı.
Ölümü duydum ben, sesi çok kısıktı.
Ölüme dokundum ben, heryeri yaralıydı.
anlatma bana yaşanan acıyı,
gösterme donuk, kirli yaşamı.
.........siyah kirlense ne olur ki..!
şairin kalemi çoktan kırıldı..
DEADPOET
27.05.2006
Şair DeadpoetKayıt Tarihi : 19.10.2006 20:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şair Deadpoet](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/10/19/olu-sair.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!