Ölü Rıhtım Malikanesi Şiiri - Akın Akça

Artık amaçsız kör ruhlar dolaşırken Ölü Rıhtım Malikanesi’nde,
Satın aldıkları yere, yeni yerleşime oraya yeni konuklar gelmişti;
havadan ayrık olmayan bir tür esaret hayaletlerle cereyan ettiğinde,
balkon daha bir açıldı, dışarı uzak ormandaki ağaçlar gene hareketsizdi,
fakat ince bir rüzgar çıktı, üst katlara ulaşan merdivenler gıcırdadı,
mutfak kendi kendine çalıştı, geceler boyu oldu tüm bunlar,
sezdirmeden ilerledi huzursuz bir sükun. Aile uyudu,
Çocukları geldi oturdu mutfakta kendince çalışan ocağa karşı,
Bağdaş kurdu ve seyretmeye başladı saatlerle yayılan işlevsellikleri.

Geceler boyu yayıldı durdu sinsi bir ruh, kör topal ve ivedi.
Altın yağarken eskinin sandalların rıhtımının hala altın
geceleri yağan iskelesinde, evin kadını bazen uyuyamadı çıktı,
balkon güzeldi, adam uyudu, uyudu hep içeride, iki kişilik yatakta,
büyük o yatakta, ruhlar hep aşağıda dolaştı, giriş katında,
geceler boyu, geceler.. Ve alıştılar, sevdi aile o yeri.

Bir gece ruhlar evi baskılamaya başladı, çatıya ve yeraltına
Geçirgenleşerek yaptılar bunu, görüntüde ev gene dışarıdan aynıydı,
Tereyağı gibi oldu tüm doku ve tıkırtılar her bir yanı sardı;
uyuyamadılar ve korktular, adam da dahil, yorganlarını çektiler
burunlarına kadar gözler açıkta, çocuk gene aşağıda mutfaktaydı,
ocağı izliyordu, dışarı çıkarak ormana doğru yürüdü.
O çıktıktan sonra ocak yerinde duramadı ve parladı, kıvılcımları
sıçradı mutfak kapı eşiğine, derken ordan tahta merdiven basamaklara,
yukarı ilerleyerek inisiyatif alan ateş şeytanın elinde hala toy,
esas ilginci o çocuk ağaçlara sarıldı dışarı ormanda.
Ama evde çok şeyler oldu, karı ve koca titreyerek birbirlerine sarılmışlardı,
ki zorlanmaya başlanan oda kapılarının tomruktan tokmağı
yerinden fırladı yere düştü, kapı altından cehennemin görüntüsü
yayıldı kapı açılmadan önce içeri, ve kapı açıldığında ise
zaten yanmış bitmişlerdi. “İkinci Vinyan faciası, bu olmalı.” dediler
bu olayı değerlendiren uzak komşular en sonunda.
Ama gündüzün suları hala sakin gündüz vakitleri Thai Burmese’de;
Oranın dokusu sızmıştı belki malikaneye afrikalının kara büyüsüyle.