Ölü Makyajı Şiiri - Gökhan Çağlar

Bir tek kanın ıslatıyordu sıcak kumu
ve çöl kızgın bir demir gibi ciğerlerinde
hani meleklerin dokunuşlarından sıcak
ağır ağır akarken yüreğine
ölüm gibi, şarap gibi, kan gibi...
senin gibi en çok
aynalarda gözlerine bakar/ıssız
ciğerlerine dolan rüzgar misali ayaz
kim olduğunu bilir sanki
-aynanın ötesinde-
etinde karanlık izler bırakır
yıldızlar dökülür ellerinden
-tırnakları acından keskin-
daha bir kararır gecen
hatta korkuların gecenden beyaz
yapayalnız kalırsın bir an
bu ıssız çölün ortasında
ve bir köşesinde karanlığın
boşuna yalvarma kurtulamazsın
ölümünle lanetlenir bir melek
kanatları kırmızı/ıslak
ölü bir çocukla bakışlarında
bir günaha benzeyerek