Ölü kuşları var bu memleketin,
Ölü ağaçları..
Ölü koyunları var dar ağaçlarında,
Göçük altında ölü insanları!
Ölü çiçekler yatar mezarda,
Ölü yapraklar düşer gri sokaklara.
Bir ölünün iki soğuk eli kadar acımasız
Ve nefesi kadar yok kiminin vicdanları!
Ölü insanlar yaşar evlerin odalarında,
Ölü aşklar öpüşür kara örtünün altında.
Çıldırmış ve kendini sonsuza bırakmış
Ölüm anını bekleyen saatler gibi
Ölü doğan bebekler kadar umudumuz var artık
Ağlayamadı bile bir çoğumuzun gözleri
Kasım 2016-İzmir
İdil DemirKayıt Tarihi : 12.4.2017 00:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İdil Demir](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/04/12/olu-kuslar-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!