" Ölümü hatırlattı, küçücük bedeniyle !"
Karşıma çıkınca, korktum irkildim
Ürktüm de acıdım, ölü kuşa ben !
Kendime geleyim, diye silkindim
Aklımı aldım ya, o an başa ben !
Gördüm de acıdım, ölü kuşa ben !
Bütün koca ömrü, havada geçti
Kim bilir ne yiyip, neleri içti
Ecelse o küçük, bedeni seçti
Çevirdim yazımı, birden kışa ben!
Gördüm de acıdım, ölü kuşa ben !
Takmıştım kafayı, umurumdaydı
Perişan ve garip, bir durumdaydı
Devrilmiş yatıyor, kaldırımdaydı
Girdim ya buz gibi, sanki duşa ben !
Gördüm de acıdım, ölü kuşa ben !
İçimse ezildi, inanın harbi
Gözlerim yaşını, dedi ki sal bi
Atmıyor durmuştu, minicik kalbi
Kahroldum dönerek, tekrar başa ben !
Gördüm de acıdım, ölü kuşa ben !
Kurtarmaz kimseyi, mal da servette
Geçici mutluluk, çile ve dertte
Her şeyin bir sonu, vardır elbette
Gözyaşımı döktüm, içten dışa ben !
Gördüm de acıdım, ölü kuşa ben !
Kayıt Tarihi : 16.8.2017 01:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!