Ölü Kadın Şiiri - Devrim Dokdere

Ey sen
Kendi ölümünü
kusursuzlaştiran
kadin,

Bu akşam üzeri
okudum yazdiklarini,
Gülümsemeden uzak,
Bir yaninda eksiklik,
Bir o kadarda
Yitik oldugunu
söylemişin,
Acimiyorum sana
Anam Avradim olsunki!

Bir yunan tanrisi
gibi
Tapinacak
bir taş kütlesisin şimdilerde,
Fakat birgun yikilacakdir
heykelin
bilesin,

Bugün
Cok uzun bir yoldan geldim,
Ayak uclarimda yorgunluk
parmak uclarim'da
belirsiz morluklar,
Kivrilmiş bir ölü gibiyim
şu siralar,

Neden söylüyorum ki bunlari?
günler öncesi
yazdiklarin
dinlendirirken
bedenimi,
şimdilerde
Bir sürahi dolusu
kirlilikle
dikilmektesin başucuma,

Yinede
Yazdigina
vermem gerekirse
kissadan bir cevab

Kusursuz
bir ölümle
Gel,
Gidişlerinde
Hüzne dair
karanliga bürünen dünyam,
Ölümünle
Aydinligi
bulsun...