Herkes bilinmezlikte ararken huzuru
Huzur ıstırap çekiyordu yaban ellerde
Bitap düşmüş ağlıyordu
Ve son nefesini verdi harami sofrasında
Bir ses duyuldu kalabalıkta ''huzur öldü''
Sade bir cenaze töreni düzenlendi
İnsanların ellerinde karanfil
Gözlerinde yaş, dillerinde feryat
Şimdi huzurumuz da öldü
Öylesine boş kaldı ki ömrümüz
Gemilerimiz limandan erken ayrıldı
Kayıt Tarihi : 23.1.2020 13:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!