ÖLÜ HELVASI
Bir çift bakıştı âlemleri tutuşturan,
Çiçekli baharları sevdiren
Yaza ekilmişti vuslat tohumları,
Sevdaya dönmüştü özümüz niceden,
Ne Kaf’ımız vardı gidecek ezelden,
Ne de gelen vardı nice âleminden,
Kayıptı nurumuz yapraklar düşerken,
Toprağa kavuştuk bir heves canla,
Beyazlar kurtuluştu zebil olmadan,
Ölüler helva yermiş diriler içinde.
25.05.2005 21.08
MALKARA EVİM
Kayıt Tarihi : 14.6.2008 19:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!