Ölü Gibiyim Şiiri - Mehmet Yaş

Ümit yeşermiyor gönül bahçe’mde,
Divane gibiyim, deli gibiyim.
Can veriyor canım kendi pençe’mde,
Yaşamış olsam da ölü gibiyim.

Gayrı bilmiyorum hangimiz haklı,
Galebe çalıyor hislerim aklı..
Gece’mde Alplerin ayazı saklı,
Gün boyu Afrika çölü gibiyim.

Hep dost bildiklerim yıkarlar beni,
Dağıtır çektiğim efkârlar beni..
Savurur amansız rüzgâr’lar beni,
Bir yangın yerinin külü gibiyim.

Kalbim sende gözüm hudutlardadır,
Teselli kaynağım umutlardadır,
Suyum yağmur yüklü bulutlardadır,
Issız bozkır’ların gülü gibiyim.

Bittim ben bu aşkın esaret’ inde,
Duygular sömürü ticaret’inde..
Dalgalarım umman cesaret’inde,
Ben biçare Hazar Göl’ü gibiyim.

09.12.1991