Ölü Gibiyim Şiiri - Ziya Yapar

Ölü Gibiyim

Altmış yaşımda
Gündüzde gecede
Yanlız ve kimsesiz
İlgiye muhtaç
Tek bir başına
Issız yerlerde
Kendi kendimle
Dertleşen biri yaptılar beni.

En yakınlarım uzak
En sevdiklerim habersiz
Dualarım da unutmadıklarım
Onlar Bile yok saymışlar beni...

Çıkışı olmayan bir yolda
Susuz ve işsiz bir çölde
Yinede sevgi dolu bir yürekle
Bı çare tel başıma koymuşlar beni

Gülü kurumuş dal gibi
Yarım kalmış bir türkü
Aklın yitirmis bir deli gibi
Çoktan Unutmuşlar beni

Ters bir bakış
Kalan bir dil
Ve ben tüm bunlara ve
Yazıya dokemediklerime
Derin bir iç çekerek
Yaşayan bir ölü Gibiyim....Zi-Ya