'Kaç kereler' ölü gibi, sessiz derinlerde
Yanmişti şiir'lerim -ki- hala yaniyor alevlerde
Uzaklar titretiyor beni balım'si gözlerde
Eteğinden düşeceğim dünyanın, bir gün belki de.
İnsanlari gördüm kendi uğultulari içinde
Yıkılış; ve beklentisiz yarınlar hasretinde
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta