'Kaç kereler' ölü gibi, sessiz derinlerde
Yanmişti şiir'lerim -ki- hala yaniyor alevlerde
Uzaklar titretiyor beni balım'si gözlerde
Eteğinden düşeceğim dünyanın, bir gün belki de.
İnsanlari gördüm kendi uğultulari içinde
Yıkılış; ve beklentisiz yarınlar hasretinde
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
