Ölü Gezegenlerin Tanığı Şiiri - Haydar Okur

bütünlenemeyen darmadağın yalnızlığımın
savrulan kırıntılarına takıldım dün gece
kuru dal ormanlarında yokluk gibiydim
yanık suskun ve sitemli
kayan göktaşları topladım bir bir
son ışıklarını gökyüzüne terketmiş
ölü gezegenlerin tanığıdır yüreğim

yitikleşen bir sevdanın arta kalan suskunluğunda fosilleşti sözcüklerim
gece bun kuşlarının vurup geçtiği anlarda bir tortu gibi yığılıp kalıyorum
hangi umut hangi duygu ve efsundu saçlarımın ak kıvrımlarına doladığın

çek git artık bu yangınlar yurdundan
yaşamın üryan püryan yırtıldığı kentlerin
umursamaz kalabalığına karıl istersen
sana sevmek yaraşmaz güzelim
bırak beni gönlün kor ocağı içinde
ben seni için için yandıkça severim