Ölü Filozoflar Kitabında Deprem / Nesir

Bir adam bir gün Sokrates’e yaklaşır,
“Otuz Tiran seni ölüme mahkûm etti.” der.

Sokrates,
“Doğa da onları.” diye cevap verir.

Ölüme mahkûm edilen Sokrates konuşmasını şahane sözlerle bitirir.

“Artık ayrılma vakti geldi,
ben ölüme,
sizler ise yaşamaya;
ama hangimizin daha mutlu olacağını ancak Tanrı bilir.”

Sokrates’in esrarengiz son sözü ise
“Kriton, Asklepios’a  bir horoz adayalım.” olur.

Asklepios, şifa Tanrısıdır. Hastalıktan mustarip olan insanlar, uyandıklarında sağlıklarına kavuşmuş bir şekilde kalkmak için ona bir kurban adarlar.

Bu nedenle, Sokrates’e göre ölüm tedavi edici bir uykudur.
*

İşte böyle,
Şair şiirinde demiş ki,

“bazen sadece gün bitiyor
bitmeyen her şey yerli yerinde
her şeyi koysam da yerli yerine
zamansız duruyor da
durulmuyor zamanla !  “ (N.Aksu)
*

Bazen sadece ömür bitiyor.
İnsanlık tarihi boyunca her şey yerli yerinde.
…
*

Ama her şey.
Aldatma, aldanma, iyi, güzel, çirkin, haset, kin, sevgi,
…

*
Duru’lmuyor, ayıklanmıyor zamanla hiçbir şey.
Ama hiçbir şey.
…

*
Sokrates, bugün sen on ilde otuz paragöz müteahhittin ihmali sonucu ölüme mahkûm edilen depremzedelerden sadece birisin say kendini.  Doğal afet sonucu ölümüne sebep kişileri de doğanın ölüme mahkûm edeceği Tiranlar bil.

Zamanla ne değişti?

Ölüm sonrası, kelli felli, katlı yatlı katiller mi mutlu olacaklar, masum bir şekilde teslim olanlar mı?

Ancak Tanrı bilir, değil mi?

*
“Kriton, Asklepios’a  bir horoz adayalım.”
*

Ölüm hayatın reçetesi, değil mi Sokrates?

Siz soyu asla kurumayacak soysuzlar,
kaç can adamıştınız yaşamak için, dünya denilen putunuza?

Bir musibet, bin nasihatten iyidir derler, yalan inanma.
İnsan değiştirebilir kendini, topyekûn insanlık asla değişmiyor.
*
Bazen sadece ömür bitiyor.
İnsanlık tarihi boyunca her şey yerli yerinde.

*
“Kriton, Asklepios’a  bir horoz adayalım.”
*

Ancak ölüm,
İnsanlığı mutlak tedavi edici bir uykuydu değil mi Sokrates?

Tek kıssa ölüm,
Ne mutlu,
Hissesini alabilenlere !

Değil mi?