Ölü çocuklar kitabı2 Şiiri - İsmet Yazıcı

Gerektiğinde ölüm ve sarı herşey,sarı yok ama
Umutsuz gibi,hapşıramayan bir adam gibi
Gün,hapşıramadan geçiyor
Siyaha dönüyor ruhu şimdi ölü bebeklerin,
Etsiz ve kansız tam bir bütün,
Zifir...
Yolunu kaybedip düşüyor bulut
Öyle gözgözü görmüyor,ki gözgöze gelmek
Utanç verici

Eriyen bir mumdur içinde acı
Yakabilirse ne mutlu,yakarsa rahat
Bir ağızdan bağırıyorlardı ;duydun
Hep bahsettiler,işte
Bu ,ölü çocuklar kitabı
Bu ,onların!
Dönen ışık,karanlık,kubbe ve ıslak
Metal,soğuk,artan uzaklık
Etsiz ve kansız tam bir bütün
Bu ruh siyaha dönüyor
Bu ağlak kabus,isterik ölüm bizim
Korkak Tanrısı biziz bu kubbenin,
Ve kubbe kanadı
İşte kitap...