Ölü Çocuklar Coğrafyası! Şiiri - Feridun ...

...

anlıyorlar,gidiyorlar..

Sonra yürümeye başlıyorum/kırıklarıma aldırmadan.
yüzümde kokmuş bir ceset...
Tüm ölü çocukları yüzümde büyütüyorum sevgili
yüzüm ölü çocuk tarlasına dönüyor birden-kan revan!
o zaman gülmek,gülümsemek erteleniyor bu suret-i reş*/te!

Devam ediyorum yürümeye.Dağlar düşüyor tek tek kirpiklerimden.Tutamıyorum! Yürüyorum.
Altı yaşındayım.Bir parkta,piknik alanındayım..
Bir termosa sığdırıyorlar küçücük ellerimi!
Sahi adım neydi sevgili?
susss! Daha değil sevgili daha değil..

Yürüyorum
on iki yaşındayım.Terliklerimi kızıma sakla sevgili.
Yürüyorum
on altı yaşındayım.Bir panzer neye benzer merak etmiyorum.
korkmuyorum.Etlerimi topla sevgili!
Yürüyorum
Yirmi yaşındayım.Bir kampüste bayat bir tost sırasındayım.
yürüyorum izinsiz bir eylemde bayrak gibi en ön saftayım.
Sol yumruk havada,eşlik et sevgili /kampüs kampüs ölmekteyim.
Yürüyorum
yirmi yaşındayım.kangren olmuş ayaklarımı kendim kestim.
yirmi iki yaşındayım bozkır bir kentte hayal gütmekteyim.
-burası çok sıcakkk!
-Çizmemden iç sevgili,kan/a kan/a.

Yürüy-emiyorum/yürünmüyor/yürütmüyorlar/omuz ver sevgili /ayaklarım tutmuyor!

De haaa!
yirmi üç yaşındayım
bir töreyi meclise kurban edildim
bel bağımdan astılar beni/boynum acıyor sevgili
yirmi dört yaşındayım
burası neresi? her kenti sevemem ki ben/sevgilimin suretinde vurun beni.
bilmem kaç dört yaşındayım.
üç çocuklu bir annaya kuma edildim,sürmemden kesin beni.
yirmi beş yaşındayım.annasız bir cuma/ya merhaba de.

koşmaya başladım
ot bitmiş,sahipsiz bir mezar yaşındayım
dağlara,ölü çocuklara,trensiz ve denizsiz kentlere doğrulmuş silahlara göğüs germekteyim
tırnakalarımı kes sevgili/çocuklarım kanıyor!

koşuyorum.basmadığım yerleri sayma sevgili.
Geri döneceğim.sana korkak bir şairin hikayesini anlatacağım.

sahi adım neydi sevgili?
bu eli sayma! kendimi vurup sana öyle geleceğim
kanayan yerlerimi yala sevgili
çocuklarım kanasın ağzına