ben senin susmalarına hep alışıktım da
sen ısrarla seninle konuşmaya çalışan birinin sessizliğe gömülmesinden hiç mi korkmadın?
hâlâ umudu olan insanlar oturur saatlerce kapıyı izler
benim umudumun artık bir kapısı yok
penceresi yok, evi yok.
ben gözlerinin içine bakılırken vazgeçilen bir kadınım.
Hiçbir şeyden çekmedi dünyada
Nasırdan çektiği kadar
Hatta çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi;
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allah'ın adını,
Devamını Oku
Nasırdan çektiği kadar
Hatta çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi;
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allah'ın adını,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta