ben senin susmalarına hep alışıktım da
sen ısrarla seninle konuşmaya çalışan birinin sessizliğe gömülmesinden hiç mi korkmadın?
hâlâ umudu olan insanlar oturur saatlerce kapıyı izler
benim umudumun artık bir kapısı yok
penceresi yok, evi yok.
ben gözlerinin içine bakılırken vazgeçilen bir kadınım.
Kaderde senden ayrı düşmek de varmış
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim..
Seni tanımadan
Hele seni böyle deli divane sevmeden
Yalnızlık güzeldir diyordum
Al başını, kaç bu şehirden
Devamını Oku
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim..
Seni tanımadan
Hele seni böyle deli divane sevmeden
Yalnızlık güzeldir diyordum
Al başını, kaç bu şehirden
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta