Ölü Çocuk Şiiri - Burhan Çay Giftos Leo

Sicim gibi ölüm yağıyordu her gece üzerimize,
Top namluları kara bulut olmuş,
Barut kusuyordu şehirlerin üstüne.
Ağlama çocuk, ağlama!
Gülümse! Onurlu bir ölüme gülümse!
Biliyorum çirkindi dünya.
Biliyorum kötüydü düşman.
Ağlama çocuk, ağlama!
Utanma yaralarından.
Mermi mermi kan yağarken ülkene,
Annenin canını alırken bakır bir kurşun,
Babanın ellerini kanatırken paslı bir pranga,
Sor tanrıya, nerdeymiş?
Ölü bir bebeğin gölgesine mi saklanmış?
Korkma çocuk, korkma sor!
Çocuklara günah yazmaz tanrı, sor!
Sırat pamuktan bir köprü olur sana, sor!
Cennete girer girmez, sor!
Kim vermiş masumların ölüm emrini?
Kim basmış, ölüm kusan tetiklere?
Kim öldürmüş seni?
Sor çocuk, sor! Ölüm hak, kabul!
Lakin bu zalimlik niye, onu sor?
Varsa tanrının bir bildiği, bildiğini sor!

Biliyor musun çocuk?
Cennet hep senindi, cehennem zalimlerin.
Ölü bebeklerin sessiz hıçkırıklarına bulansın sesin.
Ölü anaların sütüyle yıkansın bedenin.
Söyle cocuk, öldüğünü ilk ne zaman fark ettin?

Dünya bir zamanlar güzeldi, hep çirkin değildi.
Çirkin olan hep insandı, çokça kötü birazcık iyiydi.
İyiler nedense hep azdı, zaten sevmezdi Şeytan iyileri.
Sor çocuk sor tanrıya, anlatır belki.
Taa Ademden bugüne, işlenen tüm cinayetleri.

Üzülme çocuk!
Masumlar hep güzel öldü.
Cennet, güzel ölene mutlak bir ödüldü.
Sevin cocuk, sevin!
Günahsızlığın cennetle müjdelendi.
İnanmazsan sor tanrıya?
İlk müjde, seni doğuran kadına aitti.
Kızma Azrail'e, emir kuludur.
Hem canını alışı senin, açık bir kurtuluştur.
Ruhun aydın olsun çocuk,
Korkma ölümden, ölüm bir kavuşmadır.
Ve kesin bir son, açık bir buluşmadır.
Hayır, kurban değilsin, inmeyecektir koç!
İsmail değilsen de, inan, onun kadar masumsundur.
Hadi çocuk koş! Kurtuluşa koş, ışığa, annene koş!
Cennete koş çocuk, cennete koş!

Burhan Çay
21.08. 2024

Kitap: Şiir Meyhanesi - Burhan Çay
Sebebin Bendim - Giftos Leo Şiirleri