PAUL CELAN’A
Hep dönemeçlerde karşılaşdık ingeborg
Çekimi eğreti olan buluştuğumuz tensel dokunuşlarda,
Ve bizi savuran katlanılmaz olanla fırlatılışımız uzaklara,
Aramızda uzayan katmerli özlem halatının yineleyiciliğini kısaltmada,
Birimiz deniz değiliz ki ingeborg özlemi öteleyen.
Yorgun gözümün halkalarında
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Devamını Oku
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta