Ölü Cenin
Elbet sona erer, hüzünlü günler
Yarına kalır, hoş birer hatıra dünler
Kalbim uzakta, adını sayıklar inler
Ben kalbimi İstanbul'da bıraktım
Eksilmez hiç rüyalardan onun yüzü
Yaşananlar, doldurur mu bir cüzü
Bak, ne çabuk unuttu verdiği sözü
Ben kalbimi İstanbul'da bıraktım
"Hiç" olmak ne zordur, hem de seninle
Zordur dolaşmak, ölü bir ceninle
Ben ise yaşıyorum, ettiğim yeminle
Ben kalbimi İstanbul'da bıraktım
Hissedilir yaran her nefesimde
Duyulur çığlığım hep sesimde
Yok oldu, aşka az kalan hevesim de
Ben kalbimi İstanbul'da bıraktım
Kayıt Tarihi : 26.6.2021 00:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
İstanbul'da kalan bir hayat hikayesi.
![Alper Yılmaz 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/06/26/olu-cenin-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!