Ölü Canlar Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Ölü canlar, sessiz sedasız uyuyanlar,
Toprağa gömülen geçmişin izleri.
Gözlerinde sonsuz bir hüzün, derin bir bakış,
Yaşamın ötesinde, sessizliğin ardında.

Toprağa düşen her bir yaprak, bir öykü anlatır,
Ölü canlar, rüzgarla savrulan yaşanmışlıklar.
Gökyüzüne yükselen dualar, umutla dolu,
Ölü canlar, sonsuzluğun kapısında bekleyen izler.

Mezar taşları arasında kaybolan zaman,
Ölü canlar, birer hatıra, birer anı.
Gönlümüzde yaşayan sessiz çığlıklar,
Ölü canlar, haytta bekleyen yorgun ruhlar.

Gözlerimizdeki yaşlar, sevda ve özlem,
Ölü canlar, unutulmayan geçmişin ardında.
Gecenin kollarında sallanan bir sal gibi,
Ölü canlar, sonsuzluğa açılan kapıda.

Rüzgarla dans eden mezarlık çiçekleri,
Ölü canlar, birer sevda destanı yazan ölümsüz kelimeler.
Sessiz sedasız, toprakla buluşan izler, ulu varlıklar,
Ölü canlar, sonsuzluğun huzurunda uykuya dalan ruhlar.

Ölü canlar, sessiz sedasız uyuyanlar,
Toprağa gömülen geçmişin izleri dostlar
Gözlerinde sonsuz bir hüzün, derin bakışlar,
Yaşamın ötesinde, sessizliğin ardında yatanlar.

Toprağa düşen her bir yaprak, bir öykü anlatır,
Ölü canlar, rüzgarla savrulan yaşanmışlıklar.
Gökyüzüne yükselen dualar, umutla dolu mitler,
Ölü canlar, sonsuzluğun kapısında bekleyen izler.

Mezar taşları arasında kaybolan zaman,
Ölü canlar, birer hatıra, birer anı hatırlanan.
Gönlümüzde yaşayan sessiz çığlıklar,
Ölü canlar, hayatı a bekleyen kahraman

Gözlerimizdeki yaşlar, sevda ve özlem,
Ölü canlar, unutulmayan geçmişin ardında.
Gecenin kollarında sallanan bir sal gibi,
Ölü canlar, sonsuzluğa açılır bu söylem.