Yürü be kara tren,
Tak bolca vagonlarını.
Yüküm oldukça ağır,
Bekleme götür yarınlarımı..
Rotar yapma.
İstasyonları da es geç.
Gidelim buralardan.
Kapat pencerelerini,
Çek perdelerini.
Yorgun yolcunum artık..
Yüküm ağır diye,
İsyan etme ne olur..
Taşıdığın benim sevdam,
Elbette ağır olur..
Yürü be kara tren.
Götür istediğin yere..
Ne istasyon sorarım,
Ne de rotarına kızarım.
İster Uçurumlardan at,
İstersen çöl ortasında bırak.
İster çığ altında kalayım,
İstersen deniz dibine bırak.
İstersen,
Götür karaca ahmet mezarlığına..
Sevgi oksijeni tükenen,
Ölü bir yolcunum artık...
Enver ÖZEL
01.03.2011
Saat: 01.06
Kayıt Tarihi : 1.3.2011 02:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!