Gözlerin ölüleri yutan toprak gibi kahverengi
Güneş en tepede ne bu soğuk ten rengi
Yüzüne bakınca andırır hüzünlü bir sonbaharı
Oysa ne yeşil yaprak çekilmiş ne çiçek üstünde arı
Sana bakınca ay gibi senden ışık alırdı gözlerim
Yıldızlar gibiydi tenin hiç ulaşamadı ellerim
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta