Gözlerin ölüleri yutan toprak gibi kahverengi
Güneş en tepede ne bu soğuk ten rengi
Yüzüne bakınca andırır hüzünlü bir sonbaharı
Oysa ne yeşil yaprak çekilmiş ne çiçek üstünde arı
Sana bakınca ay gibi senden ışık alırdı gözlerim
Yıldızlar gibiydi tenin hiç ulaşamadı ellerim
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda