Ölü Beden, Canlı Ruh.. Şiiri - Nevin Akb ...

Dün Gece…
Yüreğimi önce üşüttüm bir güzel,
Sahilde…
Sonra oturduğumuz taşlara vurdum..
Öyle kasabın sevdiği deriyi vurması gibi değil…
Daha acımasızca…

Sonra da bir güzel alkole batırdım…
Yaralanan yerleri daha da acısın diye,
Seni unutsun diye..
Biraz da uyuşsun diye..

Yıkadım yüreğimi..
Hiçbir su masum değildi,
Hiçbir gözyaşı gibi..
Hiçbir gözyaşı boşuna dökülmüyordu..

Sus yüreğim..
İçimde bir Ölü var..
Sakın korkma..
Ağlama, o hak etmesin gözyaşlarını…

Her şeyin yalan olduğu Dünya’da,
Hangi temyize başvuracaksın?
Bu kadar Yalan içinde,
Hangi yeminlerini temize çıkaracaksın?

Ölü bir bedende kaldı Aşk,
Ölü bir kalpde,
Yedi yüzyıl öncesinde kaldın,
Ölü bedenlerde..

Ölü ama yaşayan Ruhlar’da..
Nefessiz değil..
Ölü beden, canlı Ruh..
Ve Kalp, hala atıyor..

Arınamadı Kalp,
Hala kirli beden..
Ve Ruh,
Aslında o hep temiz olan..

(YirmiBeş-Kasım-İkiBinOnBir*13:40)