Ölü Ağaçlar Şiiri - İsa Yılmaz

Ölü ağaçlardan bir ev yaptı adam
Duvarları ahlardan
Penceresi gözyaşından
Bir sızı duydu daha hiç yaşamadan
Düşler kurdu mutluluktan
Bir hikaye çaldı masallardan
Sonsuza dek mutlu oldular diye biten
Ölü ağaçlardan bir ev yaptı adam
Merdivenleri gıcırdayan
Çatısı uğuldayan
Neden diye sormadı adam
Hoş bir şarkı çaldı radyodan
Dostluk bekledi kadehlerden
Ölü ağaçlardan bir ev yaptı adam
Duvarlarına dokununca kan damladı parmaklarından
Bir kıymık battı sandı, ah etti ta kalbinden
Yaşlar döküldü yüreğinin camlarından
Ne hayatındn bir şey anladı adam ne de ağaçların ölümünden... 04.04.21