Kalbimde utangaç bir misafirim var.
Olan ben değilsem, üşür kabirdeki ölemeyen.
Benliğinden vazgeçmesi değil mi.
Niyet belli, kişi belliydi.
Kişinin benliğini kemâle erdiren ahidleri.
Tepeden tırnağa çürüyen insanlığın yolları birleşiyor ziyaretsiz kabirlerde.
Yüz yıl oldu yüzünü görmeyeli,
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Devamını Oku
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Görünen ve görünmeyenleriyle hissedişin halleri resmedilmiş. Yoğun bir anlama, anlamlandırma çabasıyla dua niteliğinde dizeler...
"Rabbim, bana incitmemenin ve incinmemenin ilmini ver."
Dizelerde gezindikçe söyleyecek sözler çoğalıyor. Ancak herkes içindeki kadarını görebiliyor bu resimde..
Kaleminize, yüreğinize sağlık Engin Bey.
Hikayesi ile sanki farklı şiir...
Rahmeti istenene "ikaz" gibi, teskin eder gibi...
Hatta cesaret verir gibi şiir...
Hikayesi ise "kişiye göre" muamele...
Değerinden fazlası yaramaz insana, derdinde....
Ortası vardır, o da şiirin ve şairin bildiğidir...
Ben tebrik ederim, "nevi şahsına münhasır" şiiri ve şairi...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta