Bu hikayeyi, bir arkadaşı babama anlatmış. Babam da çok beğenmiş bana anlattı. Hikaye benimde hoşuma gitti. Sizlere anlatmayı uygun buldum. Hikaye bu ya, günün birinde. Diye başlamış.....
Feryal: ellerini ovuşturarak içeri girdi, doğru aynanın karşısına geçti. Burnu kıpkırmızı olmuştu. Dışarıda buz gibi soğuk bir hava vardı. Daha da beteri nisan ayında kar yağıyordu. Paltosunu çıkardı. Ellerini bulaşık makinesinin buharına tutarak ısıtmaya çalıştı. Masaların tamamına yakını doluydu. Bu da iyiye alametti. Tezgahın arkasına geçerek çalışmaya başladı. Yapacak çok işi vardı.
Belma:
...Abla hava dışarıda çok soğuk değil mi?
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta