Olta Ucunda Çırpınan Bir Balık

Senin karşında,
olta ucunda çırpınan bir balık gibiyim...

Bir ağacın dalında
yel estikçe titreşen bir yaprak gibi
ateşin içine atılmış bir odunun közlenişi
yellendikçe yeniden yanıyor yürek...

Gülümseyişlerinden mahrum kaldıkça
susuz kalmış bir çiçek gibi soluyorum
ana kokusunu alamayan bir bebenin
dur duraksız ağlayışı gibi...

Hasret dağlarında dolanan ürkek bir geyik
çarmıha gerilen İsa'nın çilesi
bir demlik çay'ın içine katılan şekerin eriyişi...

Ve daha bir çok şey katılabilir buna...
Hasretin ve sevdanın yükü kendimden ağır,
eziliyorum altında, ezim ezim ezilerek
bir üzüm bağı gibi
her geçen dakika biraz daha
hiçliğe sürüklüyor beni katılaşan sessizliğin
yok oluşun bir gün daha ertesindeyim sanki.