ben olta atmayı da bilmem,
balık tutmayı da,
ayağımda ağırlığı var siyahlığın,
her kırmızılığa elimi uzatmam......
şehir dışına çıkmam fazla,
sırt çantasını almadan da yürüyebilir kalbim,
küçük çay ocaklarınının ateşinde ısınabilirim....
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta