Şimdi tek başıma yaşıyorsam aşkımı,
Benim suçum.
Ne söyleyebildim, ne gösterebildim,
Ne de tutmak için koştum,
Ümitsizce hep korkmuştum.
Oysa dillendirmeliydim,
Göstermeliydim sonsuz sevgimi,
Korkmadan, açmalıydım yüreğimi.
O zaman inanırdın,
Ben yapamasam da
Sen tutar sarılırdın.
Ve şimdi birlikte yazardık şiirlerimizi,
Birlikte söylerdik şarkılarımızı.
Olsun varsın!
Yüreğimi canlandıran ilk ve tek aşkımsın,
Sağ oldukça öyle kalacaksın,
Son nefesimde de benimle olacaksın.
Sana sevgimi çok seviyorum,
Seni sevdiğim kadar.
Kayıt Tarihi : 30.9.2023 12:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!