Seni,
soğuk bir akşamında,Van'da
eve döndüğümde aradığım
dumanı üstünde
buram buram
sıcacık
ve o baştan çıkartıcı kokusuyla
bir tas tarhanada görüyorum.
Bir kaşığın yeter ısıtmaya
vücudumun buz tutmuş her bir yerini!
Ve sende,
bir sonbahar sabahı İstanbul'da
kıtalar arası bir seyahette,
uçarken vapur camına çarpan
gözünü yem hırsı büyümüş
aptal bir martının açgözlülüğünü,
ve de özgürlüğünü bir parça yeme değişecek
kaygısız,
anlamsız yaşama mücadelesini görüyorum.
Olsun!
Ben seni böyle de seviyorum!!!
Kayıt Tarihi : 14.10.2000 14:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!