Olsun Bakalım. Şiiri - Halil İbrahim Alboğa

Kuş sebepsiz uçmaz, taşlanmadıkça,
Eninde sonunda buna inandım.
Sende ne değişti havalandıkça?
Vardır bir hikmeti, olsun bakalım.

Sen bana, ben sana kanat çırpardık..
Dalları toplayıp yuva kurardık..
Ne yazık bir sabah ayrı uyandık..
Vardır bir hikmeti, olsun bakalım.

Felek mi taş attı durduğun dala?
Tam da mutluluğa son çeyrek kala..
Bıraktın ardında eşsiz budala!
Vardır bir hikmeti, olsun bakalım.

Yuvasız değildik, vardı âlâsı..
Gecenin, gündüzün hoştu mânâsı..
Kapanır mı bilmem gönül yarası?
Vardır bir hikmeti, olsun bakalım.

Olanda hayır var, derdi ak ninem,
Naçar boynum bükük, pek düştü sinem.
Yıkıldım, eridim, kaldım bir çiğnem!
Vardır bir hikmeti, olsun bakalım.

Hem ibretim el alemin gözünde,
Hem şöhretim gıybetçinin sözünde..
Beni şu alemde tek sen üzdün de..
Vardır bir hikmeti, olsun bakalım.

Sözüm gümüş değil, sükutum yafta,
Unutup gittiğin hayalin rafta.
Döndüğün olmadı, beş yıl, üç hafta!
Vardır bir hikmeti, olsun bakalım.