Olsun! Şiiri - Ayşe Keleş 2

Ben de
bir zamanlar
İnandım…
Yanıldım…
Haksızlığa uğradım.
Güneş’i özlerken
Yağmurlarda ıslandım…
Değer verdim
Karşılık bulamadım…
Gülen
her yüzü dost
Her kalbi
iyi sandım.
Sonra
matematiğini
öğrendim hayatın
Gerçek sevgileri
topladım
Üzenleri
bir bir
çıkardım…
Böldüm mutlulukları
Sevdiklerimle
paylaştım…
Aklımı
aldım karşıma
Yüreğimi
aklımla çarptım
Biraz
geç oldu ama
olsun!
Akıllandım…
Ayşe Keleş