Olsun Şiiri - Arif Kaan Özer

Olsun
Varsın güneş doğmasın
Kara bir buluta teslim olsun geceden
Sanmasın bir daha ışık saçmam
Anlayana malûm olur inceden

Olur da doğmazsa güneş yeniden
Varsın anlayan anlamaz olsun heceden

Olsun
Varsın yağmur dert dert yağsın
Sapı kırık, kenarı yırtık direnen şemsiyem
Alçak bir namert elinde parçalansın
Dilerim duracak bu rüzgâr, bu yağmur

Durmazsa çare yok başka gitmekten
Varsın ölüm dört köşe olsun beklemekten

Olsun
Varsın yeryüzü kokmasın toprak toprak
Arzın merkezine bir adım daha yaklaşırken
İlerlesin önümüzde bir kazma bir kürek koşarak
İçimdeki ses nihayete secde ederken

İki metre derin bir çukur nasıl örtülmez içindeyken ben
Varsın örten örtmez olsun en tepeden