Göğsüme oturdu yıktığın dağlar
Sırtımı toprağa vermeden gitme
Kalbime taş oldu ördüğün ağlar
Ruhumu canımdan sökmeden gitme
Sandıkta solmuş bir zıbına benzer
Dalıp giderken pencerede yüzün
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta