Nefretim kimseye değil
Yaşadıklarımdan,
Sevgisizliğimin tek nedeni
Yalnızlıklarımdan,
Güvensizliğimse
Ellerimin boş kalışından
Olsun,
Böylede yaşıyor insan.
Taş gibi,
Soğuk, sert, acımasız
Gülüşler zorakiye
Bakışlarsa anlamsız
Bazen de dağlar kadar
Güçlü, yıkılmaz
Başkaları yıpratmasın diye.
Olsun,
Böyle de yaşıyor insan.
Kayıt Tarihi : 17.11.2012 11:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Müberra Ateş](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/11/17/olsun-147.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!