Ölsen Olmaz Şiiri - Ahmet Yusuf Taşcı 2

Mavi gök desem olmaz, karanlık sarmış her yanı,
Bu yürek de ki huzur desem olmaz, korku sarmış her yanı,
Kaçamak yaptığım sokaklar, aşkıma dosttur desem,
Niceleri sevdi yağmuru, niceleri aşıktı bulutlara desem olmaz.
Kurudu geceler de şimdiki şairlerin kanı.

En aşık gecede, şairler yazmayı unuttu.
İçimde ki yanan ateş, sabaha ulaşmak için bir umuttu,
Sevdiğim bana daha demin somurttu,
Şimdi sanki dağlar kadar varlığım yeryüzünde soluktu.

Unuttu! Sanki hatırlaması güzelmiş gibi,
Ben bir donuktum. Sanki sıcağı dövermiş gibi,
Yüzümde her tokat bir okşayıştı beni,
Kızarken bile yüzüme gülüyormuş gibi.

Gamzeleri şimdi doğal bir mezardı ona,
Zamana yenilecek eninde sonunda,
Ne çıkar serzenişle ortaya,
Tek dostumuz solucanlar ve böcekler değil mi?