Ölümün eşiğinde soğuk bir nefes
Bakışlarım donuk ve çok uzaklarda
Ruhum yalnızlığa hapis
Bedenim kafes
Nefsim kaybolup gitti
Vicdanım azaplarda...
Ayaklar altındayım
Yerle bir gölgem
Çıkmaza yürüyorum
Dar sokaklarda
Bilsem ki kurtuluşum
Bir kurşuna bakar
Asla eğilmez başım
Namlu uçlarında...
Takatim yettiğince
Çekerim kendimi
Sürülmem karanlıktan
Aydınlıklara
Vadem dolduysa eğer
Aramam ötesini
Öderim hesabımı
En ağır azaplarla...
Bakmam öyle ecelin
İç çekişine
Atarım bedenimi
Kuytularına
Ölüm nedir ki sanki
Doğmaktan başka
Ölsemde yaşarım ben
Yer gök arasında...
21:0718.12.11
İzin ver hey ağam ben de gideyim
Ah çekip de arkam sıra ağlar var
Bakarım bakarım sılam görünmez
Aramızda yıkılası dağlar var
Coşkun sular gibi akıp durulma
Devamını Oku
Ah çekip de arkam sıra ağlar var
Bakarım bakarım sılam görünmez
Aramızda yıkılası dağlar var
Coşkun sular gibi akıp durulma
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta