Selma Şanal - Ölsemde Yaşarım Ben Şiiri ...

Ölümün eşiğinde soğuk bir nefes Bakışlarım donuk ve çok uzaklarda Ruhum yalnızlığa hapis Bedenim kafes Nefsim kaybolup gitti Vicdanım azaplarda... Ayaklar altındayım Yerle bir gölgem Çıkmaza yürüyorum Dar sokaklarda Bilsem ki kurtuluşum Bir kurşuna bakar Asla eğilmez başım Namlu uçlarında... Takatim yettiğince Çekerim kendimi Sürülmem karanlıktan Aydınlıklara Vadem dolduysa eğer Aramam ötesini Öderim hesabımı En ağır azaplarla... Bakmam öyle ecelin İç çekişine Atarım bedenimi Kuytularına Ölüm nedir ki sanki Doğmaktan başka Ölsemde yaşarım ben Yer gök arasında... 21:0718.12.11