Ölsem de Kurtulsam. Şiiri - Süleyman Saylan

ÖLSEM DE KURTULSAM.

Bazı aptallıklarım vardır benim;
Dizboyu,
Hem de çok,
Sonu enayiliklerle biten...
Gördüğüm herkesi insan sanırım,
Her insanı da dürüst...
Kaypak,
Kandırıkçı olabileceklerini,
Sahtekar, düzenbaz,
Kalleş olabileceklerini
Düşünemem hiç,
Yakıştıramam.
Yalandan sevebileceklerine,
“seviyorum” diye kandırabileceklerine
İnanamam.
Yüreğim elvermez,
Başka türlü düşünemem.
Utanırım düşünürsem,
Yıkılırım,
Gerekçe bulamam...
İnsanın karakterine gölge düşüremem,
Yakıştıramam karaktersizliği
İnsanlara,
İnsanlarla özdeşleştiremem.
Tanımadığım, yapmadığım
Böyle davranışlarla
İnsanları karalayamam.
Bir insanın
Para için satılabileceğini,
Sizi de satabileceğini
Asla düşünemem.
Bu denli aşağılık değildir
İnsan...
Bazı aptallıklarım vardır benim;
Dizboyu,
Enayiliklerle biten...
İnsan yüreklidir,
Merttir,
Temizdir,
Kirletemem.
Hele,
Kötülüklerin kaynağı,
Anası, odağı değildir
Tövbe...
Haketmediklerini istemez insanlar,
Hakedenlerin önünü kesmez,
Engellemez,
Kıskanmaz,
Üstelik sevinir bile...
Çalışkandır,
Çalışmadan kazanırsa utanır,
Kaçar haksız kazançtan,
Haramdan...
Çocuklarına haram yedirmekten korkar.
Adildir kararları, hakçadır,
Dürüsttür,
Vicdanlıdır,
Aydındır, aydınlıktır.
Şeytanca düşünceleri yoktur,
Asla
Ayaklı şeytan değildir,
Kar aklığında temiz,
Çiçek kadar güzeldir
İnsan olan insan...
İnsan
İçten pazarlıklı,
Bukelamun kılıklı,
Art niyetli,
Kötü niyetli değildir,
İstese de olamaz
Korkar vicdanından,
Vicdanının azabından...
Fırsat düşkünü,
Karşılıksız asla,
Yiyici,
Uçkurcu,
Hırsız başı...
Ne kötü yakıştırmalar bunlar
İnsan için,
İnsanları karalamak için.
Hele kaypaklıkla suçlamak insanı,
Akıl almaz,
Affedilmez bir suçtur bence,
İftiradır
En asılsızından.
Bal yapan arıdır insan,
Meyva veren ağaçtır,
Taşlanır.
Bazı aptallıklarım vardır benim,
Dizboyu...
Sonu enayiliklerle biten.
Katlanamıyorum,
Dayanamıyorum,
Yakıştıramıyorum enayiliği kendime.
Ölsem de kurtulsam
Bu güzel(!) İnsanlardan.

Süleyman SAYLAN
Ankara, 25.03.2001 saat: 02.48