(Her ayrılığın sonu, hüznün şarkısını söyler. Yaşamış olduklarından bir türlü kopamazsın. Özlemin, başkaldırışındır, fırtınaya dönüşür tutkuların. İstenmeyen ayrılıklar hep böyle devam eder. Gün gelir, yağmur diner, sular durulur ve düşüncelerinden sıyrılırsın...
İşte senden ayrıldıktan sonra yüreğimden kopanlar. Sen hissedebilirmisin ki bunları... Anılar ağlanmıyor artık özleniyor... Günler hiç durmuyor ki... Ve bir gün kendimizi, ıssız bir denizin ortasında, geçmişin güzel günlerine bırakıyoruz... Mutlu ol emi...)
Seni uzakdoğu akşamlarından anımsıyorum
Gizemli bir duygu yansıyor müzikten
Bir Çin fahişesinin yaydığı kokuya tutsak yanını
Ve saçlarını
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta