Ölse de Ölmez Şiiri - Hanifi Kara

ÖLSE DE ÖLMEZ

Teşhis ile birlikte, soru doğru olmalı
Bil ki yanlış sorunun, doğru cevabı olmaz.
Tecrübe ile sâbit, söylemeye ne hâcet
Gel boş yere uğraşma, delikse çuval dolmaz.

Akıllıysa bir insan, elbette nefsin güder
Sağa/sola sapmadan, doğru yolunda gider
'Ağam, paşam' diyenler, hepsi bir gün terk eder
Hele kaybet mal, mevki, kimseler kapın çalmaz.

Şunu asla unutma, eğer değilsen şâkir
Gün gelir hesap sorar, kabirde Münkir, Nekir
Fakire, fukaraya, el uzatmak gerekir
Çile katığı olmuş, garibin yüzü gülmez.

Acımaz adam doğrar, öyle ki kıtır kıtır
Uğramamış semtine, ne insanlık, ne hatır
Utanmadan “barış” der, durmadan kan akıtır
Bir gün biterse terör, analar saçın yolmaz

Eğri diyen azaldı, eğri olan eğriye
Yolun yarısı gitti, ne kaldı ki geriye
Kitap, evlat ve eser, hasene-i câriye
Bıraktıysa geride, o zat ölse de ölmez…

25/03/’11
Hanifi KARA