büyüyor ayla
mantar olmuş yüreği
ışığı sönmüş
gözlerin karanlığı
ağır bir ağrı
başımı yastığa koy
kalkamıyorum
sözlerin aralığı
filizlenen dal
ısınmış baharıyla
avucumda al
közlerin sıralığı
bir kıvılcımı
tutuşturmaya yeter
salınıyor yele
nedense daralıyor
olsaydın şimdi
ay şavkarır içimde
dolanır gelir
başkaca bir biçimde
060611denizligülce
Ozan EfeKayıt Tarihi : 28.7.2011 23:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!