Olsaydın şiir olurdun iki

Olsaydın şiir olurdun 2

Ayaklarınızın altında serilen gazelin
Hışırtısı hışırtısına karışıyor olacaktı
Sonbahar bu, dökmüş ne varsa
Yaprak çalı çırpı dal budak
Olmak yada olmamak arası
Kendinden emin bakışın
Sesin seslere ormanın gizemine
Nadir de olsa gülüşün
Dağlarımla Yüzleşecekti bu gün

Olsaydın
Dik yamacın ortasında
Çık çık bitmez sandığımız yol
Nefes nefese kaldığımızda kim bilir
Vazgeçmeye niyet etse de gönlümüz
Yol yordam bilmez ayaklarımızla
Dönülmez diyeceğiz nefes nefese
Cesaret vererek birbirimize

Olsaydın
Hep çetin zor olacak değil ya yollar
Bu defa akışkan meyilli serin
Takıldı peşimizden huzur
Ayağa takılmıyor hiç bir engel
Rüzgar esiyor her bir yönden
Güneş emrinizde hazır bekler tepede
Bir iki lakırdı biraz kahkaha
Olmayan gülüşündü ormanda

Olsaydın
Topraktan bitmiş gibi taşlar
Saplanmış oraya buraya
Ne gece karanlığı, ne sabahın körlüğü
Orman gülü, kaplamış her yanı
Kayın ağaçları ne kadar yakın göğe
Önümüzdeki kimbilir hangi miladın
Yapılıp devrini tamamlayan kale taşları
Labirent gibi dizilmiş yol boyu
Ne varsa çıkarmalıyız aklınızda
Hem düşünüyorum hem yürüyorum
Olmaz buralarda

Olsaydın umursamazdım dünü bugünü yarını
Sevinicu tasayı hayatın zorluklarını
Giderdik usumuna yan yana can cana
Olsaydın siir olurdun
Kuş uçmaz kervan geçmez DAĞLARIMA

Muharrem Akman

16/11/2021 Zonguldak