Olsaydım Şiiri - Kemal Karapıçak 2

OLSAYDIM

Dal olsaydım, dal olsaydım
Kuş uçmaz, kervan geçmez cinsinden
Bir izbe dağ başında,
Ayrık otları arasında
İncecik dal olsaydım!
Gül açsa en tepemde
Hani şöyle en kırmızısından.
Hani derler ya; kan kırmızı rengi,
Kor ateş dengi...
Rüzgâr olup essen,
Tenime dokunsan ılgıt ılgıt
Yeter ki dokunsan, sen dokunsan...
Yangınıma kattığım ağıt;
Sel olsa, sebil olsa;
Birikip göl olsa
Eğilip içer miydin?

Dal olsaydım, dal olsaydım
Güz güzellerinin gelip geçtiği
Bir yol ağzında; bağ başında
Yeşil yosma yapraklar arasında
Körpecik dal olsaydım!
Göğsümde sakladığım salkım;
Hani şu üzüm üzüm üzülen
Sineme sıra sıra dizilen
Yokluğunda bir köşeye büzülen
Varlığınla çözülen
Gözlerin gibi süzülen
Göz göz üzümlerim...
Gözlerinin karası,
Gönül yarası üzümlerim...
Akıtsa aşk mirasın, şırasın;
Sel olsa, sebil olsa;
Birikip göl olsa
Eğilip içer miydin?
Kemal Karapıçak