Olsaydım Şiiri - İsmail Küpçü

OLSAYDIM

Şu tepede sönmüş bir kül olsaydım
Rüzgarlar esip savursaydı beni
Şu bayırda biten bir ot olsaydım
Koyunlara yem etselerdi beni

Şu yamaçlarda bir ağaç olsaydım
Yaprağım yele karşı titreseydi
Baharda açan bir çiçek olsaydım
Temessül edip, kesselerdi beni

Bağda deren gonca bir gül olsaydım
Kesip bir an koklasalardı beni
Ailemin bir kuzusu olsaydım
Kesip nasa yedirselerdi beni

Şu mer’alarda bir koyun olsaydım
Südümü sağıp içselerdi benim
Havada uçan bir kuşçuk olsaydım
Kanat çırparak semayı süzseydim

Yerde sürünen karınca olsaydım
İnsanlar basıp geçselerdi beni
Dağlarda gezen bir ahu olsaydım
Çeşmi siyahımdan yaşlar aksaydı

Şu mezarda duran bir taş olsaydım
Üzerimde maniler yazsalardı
Gelip geçenler okusalardı yazım
Ölümden belki dersler alırlardı

Dost cebinde bozuk akçe olsaydım
Tutup tutup harcasalardı beni
Yoksa elinde bir mendil olsaydım
Onunla silseydi bed kirlerini

Şu sazlıkta kuru kamış olsaydım
Kesip bir kalem yapsalardı beni
İçinde dolu mürekkep olsaydım
Onunla yazı yazsalardı beni

Mescid duvarında bir taş olsaydım
Dinleseydim okunan kur’anları
Yoksa yerde bir hasır olsaydım
Naslar üstümde kılsalar namazımı

24.06.2004