Olsaydım... Şiiri - Ozan Nuri Ceyhan

Ne doğsaydım ne dünyaya gelseydim
Ne sevda tatsaydım ne de bilseydim
Ne birin görseydim ne de sevseydim
…Dağın başında ulu çınar olsaydım.

Sessizden akan bir dere ya ırmak
Boz bulanık nehirlere karışmak
Mevsim olup zaman ile yarışmak
…Bir bulut ya esen rüzgâr olsaydım.

Çıplak dağda kaya, tarlada toprak
Rüzgârda savrulan kuru bir yaprak
Olmazsa gözden gönülden çok ırak
…Bir başka kutupta buzul olsaydım.

Sağır olsam bir ses duymasaydım
Gönle resti çekip hiç uymasaydım
Kâfir aşkı dikkate almasaydım
…Kaya kovuğunda pınar olsaydım.

Gece mi gündüz mü hiç bilemedim
Vurgun yedim kendime gelemedim
Kavi yazmış yazgımı silemedim
…Bacadan savrulan duman olsaydım.

Felek özür dilemesin cidden kırıldım
Vurdum duymazlara kızdım darıldım
Sevgi buldum benim sandım sarıldım
…Hiç bir yerde, hiç bir şey olmasaydım.

Stuttgart/2003