Olsam Şiiri - Selva Durmazemir

Bir gül olsam dalinda
Mis gibi koksam etrafıma
Mutluluk versem dimağlara
Vuslata ersem ben bu huzurla

Bir kelebek olsam dolassam kırlarda
İlahi güzelliği sunsam dimağlara
Kanatlansam uçsam sonsuzluğa
Huzur bulsam cennet otağında

Bir ceylan olsam yasasam ormanlarda
Kacsam nefis ve seytandan uzaklara
Sığınsam her zaman Yaradanima
Emin olsam kotulukten oyle gitsem huzura

Bir marti olsam ufuklarda
Umut olsam bana bakan dimağlara
Sevgi olsam ufuklarinda
Kavuşsam ben oylece vuslata

Bir arı olsam çalışşam dağda kirda bayırda
Emeklerimi sunsam dimağlara
Bal sunsam herbirinin dünyasına
Sonsuzluğa kanatlansam ben bu duyguyla

Ama ben ne gül ne martı ne arıyim
Ne kelebek ne de ceylan ben bir insanım
Ahseni Takvim sırriyla yaratilanim
Ben bütün varliklarin hizmet ettiği esrefi mahlukatım

Bu ve bundan daha fazlasini
Yapabilirim yeterki olsun niyetim arı
Bir kere daha çok şükur ki taniyorum Yaradanımı
Şu dünyada insan olmak gibisi var mı