Olsa! .. Olsaydı! ... Şiiri - Nebi Ünler

OLSA! .. OLSAYDI! ...

Bitmeli, titreyişim,
Heyecanım bitmeli...
İtirafıdır bir tükenişin,
Gerçek, beni itmeli.
Diye, diye
Bir çukurda,
Çürüyecek bu beden.

Son bir nefes
Çek, derin, derin!
Bir sigara, bir ateş,
Yutsun beni bulutlar
Hiç atamayacağım düşeş!
Benim değil yıldızlar.
Arayan yok, soran yok
Yüzüm olsa da güleç
Kırkaltı, heba edilmiş yılın,
Yorgunluğu var, üzerimde.

Benim değil ay, güneş
Ve yıldızlar
Boşuna cıvıldamayın,
Sizi anlamıyorum,
Anlayamıyorum dilinizi...
Umursamıyorsunuz beni zaten
Duymuyorsunuz beni, serçeler, kırlangıçlar!
Bir başımayım anladım.
Bıraktım çırpınmayı
Batmalıyım.

Duyan olmasın,
Yılgın Yağmur'u
Bildiklerim, bende kalsın.
Mezara gitsin benimle,
Kusuruma bakmayın çocuklarım
Fazla bir şey kalmayacak, elinizde
Yılgın Yağmur, babanız beceremedi
Hesap kitap yapmayı.
isteyene yok deyip, para harcamamayı
Ağlayana, yalvarana, duyarsız kalmayı beceremedi! ..
Gerek yok gerilime, keşkelere gerek yok.
Bitmeyecek asla, beklentiler
Sarılamam,
Olsa! .. Olsaydı! ...
Bahanelerine...
Kırılmışım, çökmüşüm,
Sayıklamalarımdan, kime ne?

Adana, 13.05.06 - 03.11 Y.Yağmur

...